donderdag 20 september 2012

Castrojeriz - Fromista - Carrion de los Condes - Terradios de los Templarios - El Burgo Ranero - Puente Villarente - Leon

Zondag 16 september. Onder een schitterende sterrenhemel beklimmen we de berg net ten zuid-westen van Castrojeriz. Het is nog erg vroeg. Aan de voet van de berg lezen we dat het hier gedurende iets meer dan een kilometer met 12% zal stijgen. Voor ons zien we aan de andere pelgrims met hun hoofdlampjes hoe steil dat is. Op de top trekken we onze fleece vesten uit, we zijn inmiddels warm gelopen. Daarna dalen we weer steil naar beneden en lopen de meseta weer op. Als de zon opkomt zien we dat we omringd zijn door tarwevelden. De enkele dorpjes die we passeren zijn uitgestorven. We ontmoeten een aardige man uit Leiderdorp en met hem lopen we een tijd samen verder. Na 27 km komen we in het stadje Fromista. We eten er wat en kopen er koekjes voor onderweg. Eigenlijk is dit ons eindpunt voor vandaag, maar omdat de hitte ons nog meevalt besluiten we door te lopen. We gaan verder langs een eindeloos kanaal met bossen rietsigaren erlangs. Het is een saaie weg en het wordt steeds warmer. Om 17.00 uur komen we aan bij een camping in Carrion de los Condes. We hebben bijna elf uur gelopen vandaag, maar zijn wel weer 47 km opgeschoten. Dat was een best eind ;-) De camping heeft zijn beste tijd gehad, we hebben wel een aardig plekje langs de rivier. We lopen er ook de Engelse Clair, de Pools-Duitse Anna, de Ierse Dave, Marlique en Jan weer tegen het lijf. 's Avonds eten we een heerlijk 3-gangenmenu voor elf euro (inclusief een biertje en een glas wijn). Moe maar voldaan duiken we onze tent in. Maandag 17 september. We starten rustig op vandaag in de hoop dat het outdoor winkeltje zo al open zal zijn. Na het ontbijt is deze echter nog steeds gesloten en om 09.30 uur gaan we dan toch op pad. De tarwevelden worden vandaag afgewisseld met veel groen vanwege de vele watertjes die ons pad kruisen. We zien veel vlinders en vogels en het landschap is hier minder kaal dan we hadden verwacht. De voorspelde hitte valt ons mee. Wat opvalt is dat er al dagenlang geen vee te zien valt, wel overal enorme stapels strobalen. De vele vliegen die hier actief zijn blijken erg hardnekkig en irritant. Halverwege de middag bereiken we Terradios. De twee herbergen zijn al vol en veel pelgrims worden doorgestuurd naar het volgende dorp. Zij hebben de beddenrace niet gewonnen..... Wij zetten de tent neer op een veldje. Bij de herberg douchen we en wassen er onze kleren. We krijgen gezelschap van Joe uit Portugal (Joseph van de Camino) en zijn Spaanse vrouw Lolly. Zij leiden al vier jaar een trekkend  bestaan en zijn een begrip op de diverse camino's. Joe laat ons trots zijn vele pelgrimspassen zien met alle stempels erin die hij de afgelopen 25.000 km heeft verzameld. Hij geeft ons een kralenketting en armband cadeau, die hij normaal verkoopt. We nemen een kijkje bij de andere splinternieuwe herberg waar we Bob en Shevaun uit Canada weer zien. We kennen hen nog van de camping in Najera. Ze leiden ons rond en we staan samen een tijdje bij de ezels, die er in een weide staan, te praten. Als het donker wordt, drinken we nog wat en gaan daarna naar bed. Dinsdag 18 september. Als we in het donker de tent opbreken begint het te spetteren. Van het ontbijt, dat we buiten met Joe en Lolly zouden hebben, komt niet veel. We eten een broodje in de herberg. Joe neemt er een glaasje cognac. Dat doet hij namelijk elke dag :-) We lopen met Bob en Shevaun naar het stadje Sahagun. Het regent niet meer. Onderweg zien we wilde bloemen en zonnebloemvelden. Gisteren hoorden we waarom deze nog steeds, helemaal verwelkt, op de velden staan. Ze worden, met subsidie, geteeld voor de olieproduktie. Maar door de crisis krijgen de boeren hier maar weinig geld voor. Voor hen is het duurder om de bloemen te verwerken dan ze te laten staan. Na Sahagun lopen we verder met de andere pelgrims, waar we vaker mee optrekken, en vinden in El Burgo Ranero een kamer voor ons zevenen die we met een Frans echtpaar moeten delen. We drinken samen met de lokale bevolking wat in een barretje als het heel hard begint te regenen. Het is een gezellige avond. De fransman houdt ons 's nachts wakker met zijn gesnurk....... Woensdag 19 september. We lopen in het zachte ochtendlicht door een landschap dat wordt begrensd door een bergrug in het noorden. Het is net of we in een prachtig schilderij lopen, werkelijk adembenemend mooi is het. Alweer is het heerlijk weer, we treffen het nog steeds enorm. In het dorpje waar we lunchen vertelt Shevaun ons dat er volgens haar boekje hier ook ergens een camping moet zijn. Even verderop zien we de borden die inderdaad verwijzen naar een camping. Wij volgen deze, de anderen lopen door. We vinden de camping. Deze is echter verlaten en er zit een groot kettingslot op het hek. Als we weer teruglopen zien we een lief hondje achter een hek. Ook hij lijkt eenzaam en verlaten en is erg blij als hij ons ziet. Kwispelend eet hij het brood dat we hem voeren. Gelukkig ziet hij er verder wel goed uit. We lopen langs een hele drukke weg naar Puente Villarente. Vlak voor het dorp is een lange brug die maar weinig ruimte biedt voor voetgangers die er bovendien erg moeten oppassen voor het voorbijrazende verkeer. In het dorp vinden we een hele leuke herberg met een mooie tuin. We krijgen er een bed toegewezen. Dan zien we ook Jan ineens weer. Hij slaapt ook hier, de anderen zijn doorgelopen. We genieten de rest van de dag van de rust die hier heerst en samen met Jan besluiten we de avond met een lekkere maaltijd. Jeanine bemerkt dat haar bed grenst aan dat van de snurkende fransman van gisterenavond. Ze pakt onze spullen op en legt ze in een kamer waar op dat moment alleen een Spaanse pelgrim huist, die gelukkig niet blijkt te snurken. Donderdag 20 september. Het is nog maar 12 km lopen naar Leon, onze eindbestemming voor deze dag. Het zijn helaas kilometers langs de drukke weg. Rond 10.30 uur treffen we Marlique, Claire en Anna bij de kathedraal. Zij nemen ons mee naar de Residentia Universitaria, waar vanaf volgende week weer studenten 'wonen', maar wij nu een twee-persoons kamertje boeken. We hebben we hele middag vrij om de stad te bekijken, te luieren en ons blog bij te werken. Vanavond gaan we met z'n allen eten in een leuk tentje, dat ons door de eigenaar van de sportwinkel alhier werd aangeraden.



1 opmerking:

  1. Hallo lieve buurtjes.
    Als ik het goed heb uitgerekend zijn jullie bijna over de helft(441km) echt super goed.
    Jullie verhalen zijn echt leuk om te lezen. Net of we er zelf bij zijn. We zijn hartstikke trots op jullie. Geniet nog maar lekker.
    Groetjes Gert en Eilinde

    BeantwoordenVerwijderen